Vanaf vandaag een nieuwe categorie op mijn blog: kinderwens. De aanleiding is heel simpel, mijn man en ik kunnen waarschijnlijk niet ‘uit onszelf’ kinderen krijgen. Tijdens ons bezoek aan de gynaecoloog viel mijn oog op een artikel over taboes in Nederland. In deze lijst staat ‘geen/moeilijk kinderen kunnen krijgen’. In hetzelfde blad stond: ‘Wees selectief wie je vertelt over het niet/moeilijk kunnen krijgen van kinderen’. Mijn haren gingen overeind staan en verontwaardigd sloeg ik het blad dicht. Vanochtend besloot ik dat ik dit traject niet voor mezelf ga houden. Ik ben slecht in geheimen houden en ik kan al helemaal niet tegen een taboe als deze, dus vanaf vandaag blog ik over een kinderwens die niet vanzelfsprekend vervuld wordt.
Onregelmatige cyclus
Ik heb zolang ik mij kan herinneren, een onregelmatige menstruatie. Natuurlijk werd dit wat verbloemd door de anticonceptiepil. Drie jaar geleden heb ik besloten dat ik de anticonceptiepil niet meer wilde en ben ik ermee gestopt. Sindsdien merkte ik dat mijn lichaam vooral heel erg in de war was. In het begin vloeide ik drie maanden lang, uiteindelijk werd dat één keer per maand en plots was het weg. In 2013 heb ik in totaal drie cycli gehad. In augustus 2013 besloot ik naar de gynaecoloog te gaan. Doodsbang zat ik daar, vertelde stamelend mijn probleem en heel voorzichtig vertelde ik dat mijn vriend (nu mijn man) en ik een kinderwens hebben, maar ik vrees dat het mijn cyclus niet op orde is.
Er werd bloed geprikt en een week later moest ik terugkomen. Het oordeel was helder: te weinig hormonen, nauwelijks een eisprong en als die er al was, dan deed mijn lichaam er niet veel mee. Kortom: de arts dacht aan PCOS.
Misschien PCOS
PCOS is een hormonale stoornis die bij 10 tot 12% van de vrouwen voorkomt. De hormonen die de eierstokken aanvoeren zijn uit balans, waardoor er geen eitje rijpt en er dus geen eisprong is.
Toen kwam de vraag of ik meer onderzoeken wilde. Op dat moment heb ik nee gezegd. We hadden trouwplannen en de gynaecoloog had gezegd dat ik wellicht natuurlijk zwanger kon worden. Er is weinig bekend over PCOS en het was niet definitief dat ik hier last van had. Met dat in mijn achterhoofd hebben we ervoor gekozen om af te wachten.
Uitblijvende menstruatie
En nu, anderhalf jaar later, zat ik dan weer in die wachtkamer. Sinds oktober 2013 had ik een regelmatige cyclus, ik werd elke 28-31 dagen netjes ongesteld en we waren dolblij! In november 2014 bleef mijn menstruatie uit en de spanning steeg, wie weet was ik nu dan, anderhalf jaar later, ein-de-lijk zwanger. Tig zwangerschapstesten later (ik ben grootafnemer geworden van die dingen), was er nog steeds geen positief resultaat. Hoopvol, maar toch bang, ging ik maar weer op weg naar de huisarts. Die me vervolgens vertelde dat ik maar moest afwachten. Een maand later kreeg ik dan eindelijk een verwijsbrief voor de gynaecoloog en 7 januari was mijn afspraak.
Ik was bloednerveus, mijn afspraak was om 15.40 uur, maar het liep uit, om 16.15 waren we nog niet geholpen en ik was bijna aan het huilen van de zenuwen. Ook al waren al die testen negatief, ergens had ik toch nog een klein beetje hoop dat ik toch zwanger zou zijn. Je leest en hoort het vaker, vrouwen die zwanger zijn, maar nooit een positieve test hebben gehad. Misschien hoorde ik wel bij die groep!
Inwendige echo
Niets was minder waar. Terwijl ik met mijn benen wijd en onderuitgezakt in de stoel bij de gynaecoloog lag, kon ik meekijken met de inwendige echo. Mijn baarmoeder was leeg. En mijn eileiders hadden cystevormingen. Dapper maakte ik grapjes met de gynaecoloog en ik was trots op mezelf dat ik niet uithaalde toen er een uitstrijkje werd gemaakt. Ik mocht me aankleden en toen zaten mijn man en ik weer tegenover de arts. En nu dan?
Waarschijnlijk PCOS
De arts legde uit dat wat ze zag, overeenkwam met het vermoeden van PCOS. Om dit zeker te zijn, moet er bloed geprikt worden. Dit moet echter op de tweede of derde dag van je menstruatie. Maar wat doe je als je die al een week of acht niet hebt gehad en niet weet wanneer die komt? Dan wek je hem op. Serieus, er bestaat medicatie om je menstruatie op te wekken. Ik slik dus de aankomende tien dagen trouw elke dag een pilletje.
En nu wacht ik hoopvol op mijn menstruatie, ik denk dat dit voor mij de eerste keer is dat ik ernaar uitzie om ongesteld te worden. 5 februari is de volgende afspraak bij de gynaecoloog. Ik houd jullie op de hoogte… Als je vragen hebt, of soortgelijke ervaringen, schroom niet om te reageren. Ik hoor graag van jullie, dit mag uiteraard ook per mail.
Caroline (uitgesproken als Keroolajn, op zijn Engels dus) is begin dertig en alweer een tijdje getrouwd met Jop. In september 2016 werd ze moeder van het meest prachtige kereltje dat de eerste maanden op deze aarde als een soort zeester lag te wapperen voor aandacht.Lees meer van en over Caroline »
Hoihoi, ik wilde laten weten dat ik meeleef! Wij hebben er 4 en 1/2 jaar overgedaan om kinderen te krijgen!! M’n droom viel telkens induigen.. Veel verdriet en behandelingen is het uiteindelijk gelukt waarschijnlijk dmv doorlichting klinkt vrouw onvriendelijk( dat is het ook ) bleek ik nAar drie mnd zwanger te zijn.. Mijn menstruatie was ook vanaf mijn 15e bar slecht of nauwelijks., heel veel sterkte en hoop voor jullie dat het gaat lukken..
Wat fijn om te horen dat het bij jullie gelukt is, gefeliciteerd! Dankjewel voor je lieve woorden, ik waardeer ze enorm. Het doet inderdaad enorm veel pijn, maar er is gelukkig hoop. Ik heb nog nooit van doorlichting gehoord, het klinkt inderdaad niet heel vriendelijk…
Hoi caroline,
Wat goed dat hier een blog overschrijft!!! Ik vind het vreemd dat ze.in tijdschriften adviseren seletief te zijn met wie je dit deed, iedereen moet doen wat voor hem/goed voelt!!!Mogelijk door breek jij deze taboe!!! het is niets on je voor te schamen, dit overkomt jou/jullie!!!!
Misschien kan je met deze blog nog wat betekenen voor het ziekenhuis, voor bijv. een patientenfolder of kaartjes met de verwijzing naar jou blog erop! Misschien ben jij met jou blog een herkenbaar verhaal voor meerdere stellen….
Nogmaals ik vind het een super goed initiatief van je!!!!
Lieve groet Jorine
Hoi Jorine,
Dankjewel voor je lieve bericht! Ik was ook verbaasd en eigenlijk nogal beledigd door dit bericht, haha! Ik heb al zoveel positieve reacties mogen ontvangen, ook van mensen die ik niet ken. Ik vertel de gynaecoloog sowieso over mijn blog de volgende keer dat ik weer naar het ziekenhuis moet.
Hoi
Ik ben Marieke en herken je verhaal.
Bij mij is er nooit een naam aan gegeven maar,
Ook bij mij is de cyclus (op periode van pilgebruik na)
Nooit regelmatig geweest, ook wij zijn er mee bij
De gynaecoloog geweest, en is er een menstruatie
Opgewekt doormiddel van pilletjes. Toen is er bij mij
Ook bloed geprikt. Naar aanleiding daarvan moest
Ik weer pillen, dit keer hormonen, slikken om mijn
Eisprong op te wekken.
Wonder boven wonder raakte ik toen zwanger!!!!
Onze oudste dochter is nu 3. Sinds Dien is mijn cyclus
Regelmatig en ben ik vorig jaar bevallen van onze 2e dochter.
Deze zwangerschap kwam heel spontaan en zonder
Kunstmatige ingrepen!
Succes met alles! Ik wens je heel veel sterkte en
Geluk!!
Go for it!!!!!
X
Hi Marieke,
Wat fijn om te horen dat je zwanger bent geraakt! Ik heb in de afgelopen weken gemerkt dat de wonderen de wereld nog niet uit zijn 😉
Bij mij is inderdaad ook de menstruatie opgewekt door middel van medicijnen, maar daar heb ik heel veel last van gehad… we horen aanstaande donderdag de uitslag van alle onderzoeken.
Heel erg bedankt voor je lieve berichtje! x
Hoi Caroline,
Wat ontzettend moedig van je dat je dit schrijft. Ik ben het helemaal eens met je mening over de ‘discretie’ waar het blad over spreekt. Discretie kan in situaties als deze het juist alleen maar pijnlijker maken.
Ik wens jullie heel veel sterkte in deze moeilijke situatie en hoop dat jullie kinderwens in de toekomst toch in vervulling mag gaan.
Alle liefs,
Annemiek
Hi Annemiek,
Dankjewel voor je bericht! Ik heb de afgelopen weken mensen gesproken die hun verhaal heel bewust stilhouden, maar toch plots hun hele verhaal vertellen omdat ze mijn verhaal hoorden. Het is fijn om naast een luisterend oor te hebben, er ook zeker een te zijn! Dankjewel voor je lieve bericht!
ja gevonden. Aller eerst wat een stom blaadje!!!!! Ten tweede ken ik ook heel veel mensen die ook veel moeite hebben gehad met kinderen krijgen. Uiteindelijk lukt het heel vaak. Maar soms ook niet, gelukkig zijn er ook heel veel kinderen die leuke ouders willen maar niet hebben. Uiteindelijk komt het altijd goed. Linksom of rechtom. 🙂
Ik ken alleen Job, maar het lijkt me een top vader!! (En als hij jou kiest dan zul je ook behoorlijk top zijn). Ik wens je veel kracht in dit traject!!!
Wat een superlief berichtje! Jop is een schatje 😉 We hebben zat mogelijkheden, maar we kiezen ervoor alles stapje voor stapje te doen en niet te hard op de zaken vooruit lopen, anders maken we onszelf nog gek!
Hoi Caroline,
Via via gister jou blog gekregen. Wat fijn eindelijk iemand die er gewoon over praat.
Mijn man en ik verwachten inmiddels ons eerste kindje nadat wel een jaar geleden in hetzelfde schuitje zaten als Julie. Wij hebben het aan iedereen verteld die het maar horen wilde om dezelfde reden die jij hebt. Maar we merkte dat mensen het vreemd vonden dat we het vertelde en soms zelf ongemakkelijk werden. Ook weten veel mensen niet wat het inhoud waardoor ze onbehouwen of sussend reageerde. Maar uiteindelijk zijn we blij dat wel zo open zijn geweest omdat we ook enorm veel steun kregen en uiteindelijk niks helemaal alleen hoefde te doorstaan.
Ik wens jullie heel veel geluk want uiteindelijk lukt het vast om ook zwanger te raken en dan zal het geluk alleen maar groter zijn omdat je het met de hele wereld kunt delen, ze weten dan immers waar je begonnen bent.
Liefs Karlien
Hi Karlien,
Dankjewel 🙂
En van harte gefeliciteerd met je zwangerschap! Wij merken ook inderdaad dat mensen soms wat sussend reageerden. We hebben al diverse alternatieven te horen gekregen (‘Dan adopteer je toch!’ of ‘Nou, je kan altijd nog IVF doen./De doktoren vinden vast wel een oplossing.’). Dat optimisme is soms fijn, maar op sommige momenten wil je gewoon horen: ‘Bah, wat *** voor je.’ Wij merken ook onwijs veel steun uit onze omgeving, in de vorm van berichtjes, mailtjes, telefoontjes en zelfs een kaartje via de post! Zelfs nu, enkele weken na dit berichtje, komt er nog regelmatig iemand even vragen wanneer we meer weten.
Dankjewel voor je opbeurende woorden en ik wens je een zeer voorspoedige zwangerschap!
Hoi Caroline,
Helaas kinderen krijgen is niet vanzelf sprekend. Als je net getrouwd bent is de vraag willen jullie kinderen heel snel gesteld. Maar wat als het niet lukt? Dan weten mensen geen raad meer…
Wij zijn nu 2,5 jaar aan het proberen, waarvan 1 jaar hormoonbehandeling. Helaas nog geen resultaat, ik herken je hoop elke keer weer dat je menstruatie uitblijft.
Ik merk hoe meer je een niet vervulde kinderwens openlijk bespreekt er heel veel vrouwen zijn die moeite hadden om zwanger te worden.
Hou vol en succes in februari!
(hopelijk heb ik binnenkort ook het leg om het open op facebook te zetten)
Liefs en sterkte Tilde
Hi Tilde,
De vraag wordt ontzettend snel gesteld, maar we groeien immers ook op in een wereld waar het gezin centraal staat…
Er zijn ontzettend veel stellen die kampen met dit probleem en vaak in stilte. Ik hoop dat je de moed kan vinden om het ‘out in the open’ te gooien en zo niet, je mag me altijd een berichtje doen via mail of Facebook om erover te praten!
Veel liefs