We zijn de enige diersoort ter wereld – ten minste, dat las ik ooit ergens – die zijn kinderen in een andere kamer legt om te slapen na de geboorte. We zijn een volk dat het bijzonder en onverantwoord vindt als je je kind bij je op de kamer legt. En we zijn een volk dat aan andere ouders uitlegt dat je kind, als hij 2 weken oud is, vast nooit meer in zijn eigen bed zal slapen als je hem nu nog bij je houdt. Wij slapen ondertussen al ruim vijf jaar met onze zoon in één bed. Ja, ik mis de ruimte in bed. Nee, je hebt geen seks als je kind tussen je in ligt en nee, hij hoeft van mij nog niet in zijn eigen bed. Hij kan het wel, maar hij vindt het lekker knus bij ons. En heel eerlijk: ik ook wel. Ik ga er vanuit dat hij niet nog tussen ons in ligt als hij zijn eerste verkering mee naar huis neemt.

Wat is co-sleeping?

Co-sleeping is het samen slapen met je kindje in één bed. Het heeft als voordelen dat je kind sneller inslaapt. Daarnaast versterkt het de band tussen jou en je kind, kun je langer slapen en als je kindje nog een baby is, kan hij zijn ademhaling en hartslag beter reguleren, wat de kans op wiegendood zou kunnen verkleinen.

Wat is rooming-in?

Rooming-in is het samen slapen met je kind in dezelfde ruimte. Vaak slaapt je kind dan in een wieg of als hij of zij groter is, in een peuter- of kleuterbed.

Op welke manieren kun je co-sleepen?

Wellicht raak je al meteen in paniek als je denkt aan je baby die tussen jullie in slaapt. Deskundigen raden co-sleeping ook al snel af, omdat er gevaar kan zijn dat je kleintje verstrikt raakt tussen de lakens of mogelijk geplet zou worden door één van de ouders. Gelukkig zijn er verschillende methoden om wel veilig met je kindje te kunnen co-sleepen. Bespreek dit ook eventueel met het consultatiebureau of met de huisarts.

Co-sleeper

Er zijn speciale bedjes waarbij de zijkant open is en die je kan vastmaken aan je eigen bed. Zo hebben wij de eerste weken na de geboorte van onze zoon samen geslapen. Hij had zijn eigen veilige wiegje, maar wel de geborgenheid van zijn ouders.

Samen in bed slapen

Als je samen in bed slaapt en je kindje is nog jong, zorg er dan voor dat hij niet verstrikt kan raken in lakens en kussens. Leg hem altijd hoger dan jullie hoofden, zo kun jij wel veilig onder een deken slapen, zonder dat je baby eronder kan glijden. Leg bijvoorbeeld een opgerolde handdoek onder zijn voeten, zodat hij niet te veel het bed door kan rollen.

Is je kindje wat ouder?

Als je kind wat ouder is, ben jij waarschijnlijk degene die op moet passen. Rondzwervende voeten, knuffels en handen. Je wordt waarschijnlijk regelmatig aan je haar getrokken en ook roep je waarschijnlijk tien keer per nacht dat je peuter nu toch écht zijn voet uit je rug moet halen. Zo heb ik een massive blauw oog opgelopen door de wilde fratsen van ons kind en weet ik ondertussen door te voelen welke van de negen knuffels ik in mijn handen heb.

Drink geen alcohol

Als je gaat co-sleepen, is het belangrijk dat je geen alcohol hebt gedronken voor die tijd. Door alcohol kan je reactievermogen verminderen en kun je ook minder goed doorhebben dat er mogelijk iets aan de hand is.

Wat als je co-sleeping eng vindt?

Als je co-sleeping eng vindt, maar je kind nu eenmaal het beste bij jullie in bed slaapt, bespreek dit dan met je partner. Het eerste jaar was ik als de dood dat ik op onze baby zou rollen of dat hij onder de dekens terecht zou komen. Jop nam toen alles voor zijn rekening: de baby lag aan zijn kant, afgebakend in bed. Helemaal omdat Jop doorgaans zonder dekens slaapt, was dit natuurlijk perfect.

Pas na het eerste jaar vond ik het makkelijker worden. De baby werd een peuter en werd mondiger en lomper. Als hem iets niet zinde, liet hij dat direct merken. Omdat ik merkte dat het belangrijk was voor ons allebei – aangezien het de band versterkt, begon ik te oefenen tijdens middagdutjes. De peuter kwam naast me in bed liggen en zo sliepen we samen. Soms lag ik twee uur wakker en las ik een boek en soms dommelde ik zelf ook weg. Ondertussen is meneer ruim 5 en ligt hij dus over het algemeen nog lekker tussen ons in.

De nadelen van co-sleeping

Dat ik de voordelen van co-sleeping zie, dat moge duidelijk zijn. Maar dat er ook nadelen zijn, dat ontken ik écht niet. Zo heb je echt veel minder privacy. Intiem zijn waar onze kleuter bij is, nee, dat wordt hem voor mij niet. Daarnaast slaap je mogelijk ook een stuk lichter. Je hoort elke zucht, of je schrikt ineens wakker van een trap of omdat je denkt dat je iets hebt gehoord. En het kan gebeuren dat je kind ook overdag niet meer in zijn eigen bed wilt slapen, maar liever bij papa en mama ligt. Uit ervaring weet ik dat je uiteindelijk hier zelf ook beter mee om leert gaan. Je angst wordt minder en je went eraan.

Of je nu wilt co-sleepen of niet: het is aan jou. Er zijn moeders die gek worden van het idee dat hun kind bij hun in de kamer ligt en die vinden dat het met een paar weken wel genoeg is geweest. En er zijn moeders zoals ik die er heilig van overtuigd zijn dat zodra hun kind zijn eerste vriendje of vriendinnetje mee naar huis neemt, vast niet meer tussen papa en mama in wilt liggen. Da’s niet stoer. Volg je hart. Maar volg vooral niet het advies van die ene tante of rare oom die vindt dat je je kind te veel verwent door samen te slapen. Dat is namelijk écht onzin.

Ik adviseer je trouwens altijd dit goed te bespreken met je eventuele partner, met het consultatiebureau of de huisarts. Ik ben natuurlijk geen medisch specialist en de meningen over co-sleepen zijn verdeeld.